Pure verbs, or vocalic verbs, are those verbs of the Greek language that have their word stem ending in a vowel ( monophthong of diphthong).
The Greek pure verbs can be assigned to several derivational types in the preceding Proto-Indo-European language:
Most of the verbs in -αω are derived from nominal ā-stems by forming the present tense with the suffix -i̯e-/-i̯o-: νικάω < *νῑκᾱ-i̯o- 'to win, prevail', from νίκα 'victory'; τιμάω < *τῑμᾱ-i̯o- 'to honor, revere', from τιμά 'honor'. A few verbs of this class underived verbs, e.g. δράω 'to do', σπάω mto draw, pull'.
Verbs in -εω are derived from a range of nominal stems: φιλέω < *φιλε-i̯o- 'to love', from φίλος 'dear, beloved'; τελέω < *τελεσ-i̯o- 'to finish', from τέλος 'target, destination'; φωνέω < *φωνε-i̯o- 'to make a sound', from φονή 'sound'; μαρτυρέω < *μαρτυρε-i̯o- 'to testify', from μάρτυς 'witness'. Examples for underived verbs in this class are: ῥέω < *ῥεϝω 'to flow', ζέω < *ζεσω 'to boil'.
The verbs in -οω are mainly factitives derived from nominal o-stems: δηλόω 'to clarify, reveal', from δῆλος 'clear, obvious', δουλόω 'to enslave, conquer', from δοῦλος 'servant, slave'.
The verbs in -ιω are derived from nominal i-stems: μηνίω 'to be angry', from μῆνις 'anger, wrath'.
Among the verbs in -υω, there are underived ones, e.g. φύω 'to produce, issue', as well as some denominal verbs derived from u-stems, e.g. μεθύω 'to be drunk', from μέθυ 'wine'.
The verbs in -ευω are derived from nominal consonant stems: παιδεύω 'to educate', from παῖς 'child', δουλεύω 'to serve, to be a slave', from δοῦλος 'servant, slave'.
The verbs in -αιω are derived with the -i̯e-/-i̯o-suffix from roots ending in u̯: καίω < *καϝ-i̯o- 'to burn'; κλαίω < *κλαϝ-i̯o- 'to weep, wail'.
The following tables show the conjugated forms of the pure verb λῡ́ειν 'to solve; to free; to destroy' in classical Attic Greek.
Present | Indicative | Subjunctive | Optative | Imperative | Imperfect (Ind.) | |
---|---|---|---|---|---|---|
1. sg. act. | λῡ́ω | λῡ́ω | λῡ́οιμι | — | ἔλῡον | |
2. sg. act. | λῡ́εις | λῡ́ηις | λῡ́οις | λῡ́ε | ἔλῡες | |
3. sg. act. | λῡ́ει | λῡ́ηι | λῡ́οι | λῡέτω | ἔλῡε(ν) | |
1. pl. act. | λῡ́ομεν | λῡ́ωμεν | λῡ́οιμεν | — | ἐλῡ́ομεν | |
2. pl. act. | λῡ́ετε | λῡ́ητε | λῡ́οιτε | λῡ́ετε | έλῡ́ετε | |
3. pl. act. | λῡ́ουσι(ν) | λῡ́ωσι(ν) | λῡ́οιεν | λῡόντων | ἔλῡον | |
2. du. act. | λῡ́ετον | λῡ́ητον | λῡ́οιτον | λῡ́ετον | ἐλῡ́ετον | |
3. du. act. | λῡ́ετον | λῡ́ητον | λῡοίτην | λῡέτων | ἐλῡέτην | |
1. sg. mp. | λῡ́ομαι | λῡ́ωμαι | λῡοίμην | — | ἐλῡόμην | |
2. sg. mp. | λῡ́ηι [A 1] | λῡ́ηι | λῡ́οιο | λῡ́ου | ἐλῡ́ου | |
3. sg. mp. | λῡ́εται | λῡ́ηται | λῡ́οιτο | λῡέσθω | ἐλῡ́ετο | |
1. pl. mp. | λῡόμεθα | λῡώμεθα | λῡοίμεθα | — | ἐλῡόμεθα | |
2. pl. mp. | λῡ́εσθε | λῡ́ησθε | λῡ́οισθε | λῡ́εσθε | έλῡ́εσθε | |
3. pl. mp. | λῡ́ονται | λῡ́ωνται | λῡ́οιντο | λῡέσθων [A 2] | ἐλῡόμεθον | |
1. du. mp. | λῡόμεθον | λῡώμεθον | λῡοίμεθον | — | ἐλῡόμεθον | |
2. du. mp. | λῡ́εσθον | λῡ́ησθον | λῡ́οισθον | λῡ́εσθον | ἐλῡ́εσθον | |
3. du. mp. | λῡ́εσθον | λῡ́ησθον | λῡοίσθην | λῡέσθων | ἐλῡέσθην |
Aorist | Indicative | Subjunctive | Optative | Imperative | Ind. Fut. | Opt. Fut. | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. sg. act. | ἔλῡσα | λῡ́σω | λῡ́σαιμι | — | λῡ́σω | λῡ́σοιμι | |
2. sg. act. | ἔλῡσας | λῡ́σηις | λῡ́σειας [A 1] | λῡ́σον | λῡ́σεις | λῡ́σοις | |
3. sg. act. | ἔλῡσε(ν) | λῡ́σηι | λῡ́σειε(ν) [A 2] | λῡσάτω | λῡ́σει | λῡ́σοι | |
1. pl. act. | ἐλῡ́σαμεν | λῡ́σωμεν | λῡ́σαιμεν | — | λῡ́σομεν | λῡ́σοιμεν | |
2. pl. act. | ἐλῡ́σατε | λῡ́σητε | λῡ́σαιτε | λῡ́σατε | λῡ́σετε | λῡ́σοιτε | |
3. pl. act. | ἔλῡσαν | λῡ́σωσι(ν) | λῡ́σειαν [A 3] | λῡσάντων [A 4] | λῡ́σουσι(ν) | λῡ́σοιεν | |
2. du. act. | ἐλῡ́σατον | λῡ́σητον | λῡ́σαιτον | λῡ́σατον | λῡ́σετον | λῡ́σοιτον | |
3. du. act. | ἐλῡσάτην | λῡ́σητον | λῡσαίτην | λῡσάτων | λῡ́σετον | λῡσοίτην | |
1. sg. med. | ἐλῡσάμην | λῡ́σωμαι | λῡσαίμην | — | λῡ́σομαι | λῡσοίμην | |
2. sg. med. | ἔλῡσω | λῡ́σηι | λῡ́σαιο | λῡ́σαι | λῡ́σηι | λῡ́σοιο | |
3. sg. med. | λῡ́σατο | λῡ́σηται | λῡ́σαιτο | λῡσάσθω | λῡ́σεται | λῡ́σοιτο | |
1. pl. med. | ἐλῡσάμεθα | λῡσώμεθα | λῡσαίμεθα | — | λῡσόμεθα | λῡσοίμεθα | |
2. pl. med. | ἐλῡ́σασθε | λῡ́σησθε | λῡ́σαισθε | λῡ́σασθε | λῡ́σεσθε | λῡ́σοισθε | |
3. pl. med. | ἐλῡ́σαντο | λῡ́σωνται | λῡ́σαιντο | λῡσάσθων [A 5] | λῡ́σονται | λῡ́σοιντο | |
1. du. med. | ἐλῡσάμεθον | λῡσώμεθον | λῡσαίμεθον | — | λῡσόμεθον | λῡσοίμεθον | |
2. du. med. | ἐλῡ́σαθον | λῡ́σησθον | λῡ́σαισθον | λῡ́σασθον | λῡ́σεσθον | λῡ́σοισθον | |
3. du. med. | ἐλῡσάσθην | λῡ́σησθον | λῡσαίσθην | λῡσάσθων | λῡ́σεσθον | λῡσοίσθην | |
1. sg. pass. | ελύθην | λυθῶ | λυθείην | — | λυθήσομαι | λυθησοίμην | |
2. sg. pass. | ἐλύθης | λυθῆις | λυθείης | λύθητι | λυθήσηι | λυθήσοιο | |
3. sg. pass. | ἐλύθη | λυθῆι | λυθείη | λυθήτω | λυθήσεται | λυθήσοιτο | |
1. pl. pass. | ἐλύθημεν | λυθῶμεν | λυθεῖμεν [A 6] | — | λυθησόμεθα | λυθησοίμεθα | |
2. pl. pass. | ἐλύθητε | λυθῆτε | λυθεῖτε [A 7] | λύθητε | λυθήσεσθε | λυθήσοισθε | |
3. pl. pass. | ἐλύθησαν | λυθῶσι(ν) | λυθεῖεν [A 8] | λυθέντων [A 9] | λυθήσονται | λυθήσοιντο | |
1. du. pass. | — | — | — | — | λυθησόμεθον | λυθησοίμεθον | |
2. du. pass. | ἐλύθητον | λυθῆτον | λυθεῖτον [A 10] | λύθητον | λυθήσεσθον | λυθήσοισθον | |
3. du. pass. | ἐλυθήτην | λυθῆτον | λυθείτην [A 11] | λυθήτων | λυθήσεσθον | λυθησοίσθην |
Perfect | Indicative | Subjunctive | Optative | Imperative | Plusquamperfect (Ind.) | Ind. Fut. exact. | Opt. Fut. exact. | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. sg. act. | λέλυκα | (λελύκω) [A 1] | (λελύκοιμι) [A 2] | — | ἐλελύκειν [A 3] | — | — | |
2. sg. act. | λέλυκας | (λελύκηις) | (λελύκοις) | (λέλυκε) | ἐλελύκεις [A 4] | — | — | |
3. sg. act. | λέλυκε(ν) | (λελύκηι) | (λελύκοι) | (λελυκέτω) | ἐλελύκει(ν) | — | — | |
1. pl. act. | λελύκαμεν | (λελύκωμεν) | (λελύκοιμεν) | — | ἐλελύκεμεν [A 5] | — | — | |
2. pl. act. | λελύκατε | (λελύκητε) | (λελύκοιτε) | (λελύκετε) | ἐλελύκετε [A 6] | — | — | |
3. pl. act. | λελύκασι(ν) | (λελύκωσι) | (λελύκοιεν) | (λελυκέτωσαν) | ἐλελύκεσαν [A 7] | — | — | |
2. du. act. | λελύκατον | (λελύκητον) | (λελύκοιτον) | (λελύκετον) | ἐλελύκετον | — | — | |
3. du. act. | λελύκατον | (λελύκητον) | (λελυκοίτην) | (λελυκέτων) | ἐλελυκέτην | — | — | |
1. sg. mp. | λέλυμαι | λελυμένος/-η/-ον/-α ὦ | λελυμένος/-η/-ον/-α εἴην | — | ἐλελύμην | λελύσομαι | λελυσοίμην | |
2. sg. mp. | λέλυσαι | λελυμένος/-η/-ον/-α ἦις | λελυμένος/-η/-ον/-α εἴης | (λέλυσο) | ἐλέλυσο | λελύσηι | λελύσοιο | |
3. sg. mp. | λέλυται | λελυμένος/-η/-ον/-α ἦι | λελυμένος/-η/-ον/-α εἴη | λελύσθω | ἐλέλυτο | λελύσεται | λελύσοιτο | |
1. pl. mp. | λελύμεθα | λελυμένοι/-αι ὦμεν | λελυμένοι/-αι εἶμεν | — | ἐλελύμεθα | λελυσόμεθα | λελυσοίμεθα | |
2. pl. mp. | λέλυσθε | λελυμένοι/-αι ἦτε | λελυμένοι/-αι εἶτε | (λέλυσθε) | έλέλυσθε | λελύσεσθε | λελύσοισθε | |
3. pl. mp. | λέλυνται | λελυμένοι/-αι ὦσι(ν) | λελυμένοι/-αι εἶεν | (λελύσθωσαν) | ἐλέλυντο | λελύσονται | λελύσοιντο | |
1. du. mp. | λελύμεθον | λελυμένω ὦμεν | λελυμένω εἶμεν | — | ἐλελύμεθον | λελυσόμεθον | λελυσοίμεθον | |
2. du. mp. | λέλύσθον | λελυμένω ἦτον | λελυμένω εἶτον | (λέλυσθον) | ἐλέλυσθον | λελύσεσθον | λελύσοισθον | |
3. du. mp. | λέλύσθον | λελυμένω ἦτον | λελυμένω εἶτον | (λελύσθων) | ἐλελύσθην | λελύσεσθον | λελυσοίσθην |
In the present and imperfect tenses, the sounds represented by α and ο, in Attic Greek also ε, are usually merged with the following thematic vowel: τιμάω > τιμῶ 'I revere', καλέω > καλῶ 'I call'. In the Aeolic and Arcadocypriot dialects these verbs join the athematic class: κάλημμι ‘I call’.
Pres. Ind. Act. | Early Ionic Greek [A 1] | Attic Greek | Doric Greek | Lesbian Greek | Imperfect Act. | |
---|---|---|---|---|---|---|
Infinitive | νῑκάειν | νῑκᾶν | νῑκῆν | νῑ́κᾱν | Attic | |
1. sg. | νῑκάω | νῑκῶ | νῑκῶ | νῑ́καιμι | *ἐνῑ́καον > ἐνῑ́κων | |
2. sg. | νῑκάεις | νῑκᾶις | νῑκῆις | νῑ́καις | *ἐνῑ́καες > ἐνῑ́κᾱς | |
3. sg. | νῑκάει | νῑκᾶι | νῑκῆι | νῑ́και | *ἐνῑ́καε > ἐνῑ́κᾱ | |
1. pl. | νῑκάομεν | νῑκῶμεν | νῑκᾶμες [A 2] | νῑ́κᾱμεν | *ἐνῑκάομεν > ἐνῑκῶμεν | |
2. pl. | νῑκάετε | νῑκᾶτε | νῑκῆτε | νῑ́κᾱτε | *ἐνῑκάετε > ἐνῑκᾶτε | |
3. pl. | νῑκάουσι | νῑκῶσι(ν) | νῑκᾶντι [A 3] | νῑ́καισι | *ἐνῑ́καον > ἐνῑ́κων |
Pres. Ind. Act. | Early Ionic Greek [A 1] | Attic Greek | Doric Greek | Lesbian Greek | Imperfect Act. | |
---|---|---|---|---|---|---|
Infinitiv | φιλέειν | φιλεῖν | φιλῆν [A 2] | φίλην | Attic | |
1. sg. | φιλέω | φιλῶ | φιλίω [A 3] | φίλημι | *ἐφίλεον > ἐφίλουν | |
2. sg. | φιλέεις | φιλεῖς | φιλῆς [A 4] | φίλης [A 5] | *ἐφιλεες > ἐφίλεις | |
3. sg. | φιλέει | φιλεῖ | φιλεῖ | φίλη | *ἐφίλεε > ἐφίλει | |
1. pl. | φιλέομεν | φιλοῦμεν | φιλίομες [A 6] | φίλημεν | *ἐφιλέομεν > ἐφιλοῦμεν | |
2. pl. | φιλέετε | φιλεῖτε | φιλῆτε [A 7] | φίλητε | *ἐφιλέετε > ἐφιλεῖτε | |
3. pl. | φιλέουσι | φιλοῦσι(ν) | φιλίοντι [A 8] | φίλεισι | *ἐφίλεον > ἐφίλουν |
Pres. Ind. Act. | Early Ionic Greek [A 1] | Attic Greek | Doric Greek | Lesbian Greek | Imperfect Act. | |
---|---|---|---|---|---|---|
Infinitiv | δηλόειν | δηλοῦν | δηλῶν | δήλων | Attic | |
1. sg. | δηλόω | δηλῶ | δηλῶ | δήλωμι | *ἐδήλοον > ἐδήλουν | |
2. sg. | δηλόεις | δηλοῖς | δηλωῖς | δήλως | *ἐδήλοες > ἐδήλους | |
3. sg. | δηλόει | δηλοῖ | δηλωῖ | δήλω | *ἐδήλοε > ἐδήλου | |
1. pl. | δηλόομεν | δηλοῦμεν | δηλῶμες [A 2] | δήλωμεν | *ἐδηλόομεν > ἐδηλοῦμεν | |
2. pl. | δηλόετε | δηλοῦτε | δηλῶτε [A 3] | δήλωτε | *ἐδηλόετε > ἐδηλοῦτε | |
3. pl. | δηλόουσι | δηλοῦσι(ν) | δηλῶντι [A 4] | δήλοισι | *ἐδήλοον > ἐδήλουν |
Some verbs in Attic Greek, among them all Verbs in -ίζω, have contracted future tense forms, that look the same as the present forms of verbs in -εω:
Ind. Fut. | ἀγγέλλειν 'to report' | ἐλᾶν 'to drive, chase' | βιάζειν 'to force, coerce' | καλεῖν 'to call' | κτερίζειν 'to bury' |
---|---|---|---|---|---|
1. sg. act. | ἀγγελῶ | ἐλῶ | βιῶ | καλῶ | κτεριῶ |
2. sg. act. | ἀγγελεῖς | ἐλᾶις | βιᾶις | καλεῖς | κτεριεῖς |
3. sg. act. | ἀγγελεῖ | ἐλᾶι | βιᾶι | καλεῖ | κτεριεῖ |
1. pl. act. | ἀγγελοῦμεν | ἐλῶμεν | βιῶμεν | καλοῦμεν | κτεριοῦμεν |
2. pl. act. | ἀγγελεῖτε | ἐλᾶτε | βιᾶτε | καλεῖτε | κτεριεῖτε |
3. pl. act. | ἀγγελοῦσι(ν) | ἐλῶσι(ν) | βιῶσι(ν) | καλοῦσι(ν) | κτεριοῦσι(ν) |
2. du. act. | ἀγγελεῖτον | ἐλᾶτον | βιᾶτον | καλεῖτον | κτεριεῖτον |
3. du. act. | ἀγγελεῖτον | ἐλᾶτον | βιᾶτον | καλεῖτον | κτεριεῖτον |
1. sg. med. | ἀγγελοῦμαι | ἐλῶμαι | βιῶμαι | καλοῦμαι | κτεριοῦμαι |
2. sg. med. | ἀγγελῆι [A 1] | ἐλᾶι | βιᾶι | καλῆι [A 2] | κτεριῆι [A 3] |
3. sg. med. | ἀγγελεῖται | ἐλᾶται | βιᾶται | καλεῖται | κτεριεῖται |
1. pl. med. | ἀγγελοῦμεθα | ἐλώμεθα | βιώμεθα | καλοῦμεθα | κτεριοῦμεθα |
2. pl. med. | ἀγγελεῖσθε | ἐλᾶσθε | βιᾶσθε | καλεῖσθε | κτεριεῖσθε |
3. pl. med. | ἀγγελοῦνται | ἐλῶνται | βιῶνται | καλοῦνται | κτεριοῦνται |
1. du. med. | ἀγγελοῦμεθον | ἐλώμεθον | βιώμεθον | καλοῦμεθον | κτεριοῦμεθον |
2. du. med. | ἀγγελεῖσθον | ἐλᾶσθον | βιᾶσθον | καλεῖσθον | κτεριεῖσθον |
3. du. med. | ἀγγελεῖσθον | ἐλᾶσθον | βιᾶσθον | καλεῖσθον | κτεριεῖσθον |
Pure verbs, or vocalic verbs, are those verbs of the Greek language that have their word stem ending in a vowel ( monophthong of diphthong).
The Greek pure verbs can be assigned to several derivational types in the preceding Proto-Indo-European language:
Most of the verbs in -αω are derived from nominal ā-stems by forming the present tense with the suffix -i̯e-/-i̯o-: νικάω < *νῑκᾱ-i̯o- 'to win, prevail', from νίκα 'victory'; τιμάω < *τῑμᾱ-i̯o- 'to honor, revere', from τιμά 'honor'. A few verbs of this class underived verbs, e.g. δράω 'to do', σπάω mto draw, pull'.
Verbs in -εω are derived from a range of nominal stems: φιλέω < *φιλε-i̯o- 'to love', from φίλος 'dear, beloved'; τελέω < *τελεσ-i̯o- 'to finish', from τέλος 'target, destination'; φωνέω < *φωνε-i̯o- 'to make a sound', from φονή 'sound'; μαρτυρέω < *μαρτυρε-i̯o- 'to testify', from μάρτυς 'witness'. Examples for underived verbs in this class are: ῥέω < *ῥεϝω 'to flow', ζέω < *ζεσω 'to boil'.
The verbs in -οω are mainly factitives derived from nominal o-stems: δηλόω 'to clarify, reveal', from δῆλος 'clear, obvious', δουλόω 'to enslave, conquer', from δοῦλος 'servant, slave'.
The verbs in -ιω are derived from nominal i-stems: μηνίω 'to be angry', from μῆνις 'anger, wrath'.
Among the verbs in -υω, there are underived ones, e.g. φύω 'to produce, issue', as well as some denominal verbs derived from u-stems, e.g. μεθύω 'to be drunk', from μέθυ 'wine'.
The verbs in -ευω are derived from nominal consonant stems: παιδεύω 'to educate', from παῖς 'child', δουλεύω 'to serve, to be a slave', from δοῦλος 'servant, slave'.
The verbs in -αιω are derived with the -i̯e-/-i̯o-suffix from roots ending in u̯: καίω < *καϝ-i̯o- 'to burn'; κλαίω < *κλαϝ-i̯o- 'to weep, wail'.
The following tables show the conjugated forms of the pure verb λῡ́ειν 'to solve; to free; to destroy' in classical Attic Greek.
Present | Indicative | Subjunctive | Optative | Imperative | Imperfect (Ind.) | |
---|---|---|---|---|---|---|
1. sg. act. | λῡ́ω | λῡ́ω | λῡ́οιμι | — | ἔλῡον | |
2. sg. act. | λῡ́εις | λῡ́ηις | λῡ́οις | λῡ́ε | ἔλῡες | |
3. sg. act. | λῡ́ει | λῡ́ηι | λῡ́οι | λῡέτω | ἔλῡε(ν) | |
1. pl. act. | λῡ́ομεν | λῡ́ωμεν | λῡ́οιμεν | — | ἐλῡ́ομεν | |
2. pl. act. | λῡ́ετε | λῡ́ητε | λῡ́οιτε | λῡ́ετε | έλῡ́ετε | |
3. pl. act. | λῡ́ουσι(ν) | λῡ́ωσι(ν) | λῡ́οιεν | λῡόντων | ἔλῡον | |
2. du. act. | λῡ́ετον | λῡ́ητον | λῡ́οιτον | λῡ́ετον | ἐλῡ́ετον | |
3. du. act. | λῡ́ετον | λῡ́ητον | λῡοίτην | λῡέτων | ἐλῡέτην | |
1. sg. mp. | λῡ́ομαι | λῡ́ωμαι | λῡοίμην | — | ἐλῡόμην | |
2. sg. mp. | λῡ́ηι [A 1] | λῡ́ηι | λῡ́οιο | λῡ́ου | ἐλῡ́ου | |
3. sg. mp. | λῡ́εται | λῡ́ηται | λῡ́οιτο | λῡέσθω | ἐλῡ́ετο | |
1. pl. mp. | λῡόμεθα | λῡώμεθα | λῡοίμεθα | — | ἐλῡόμεθα | |
2. pl. mp. | λῡ́εσθε | λῡ́ησθε | λῡ́οισθε | λῡ́εσθε | έλῡ́εσθε | |
3. pl. mp. | λῡ́ονται | λῡ́ωνται | λῡ́οιντο | λῡέσθων [A 2] | ἐλῡόμεθον | |
1. du. mp. | λῡόμεθον | λῡώμεθον | λῡοίμεθον | — | ἐλῡόμεθον | |
2. du. mp. | λῡ́εσθον | λῡ́ησθον | λῡ́οισθον | λῡ́εσθον | ἐλῡ́εσθον | |
3. du. mp. | λῡ́εσθον | λῡ́ησθον | λῡοίσθην | λῡέσθων | ἐλῡέσθην |
Aorist | Indicative | Subjunctive | Optative | Imperative | Ind. Fut. | Opt. Fut. | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. sg. act. | ἔλῡσα | λῡ́σω | λῡ́σαιμι | — | λῡ́σω | λῡ́σοιμι | |
2. sg. act. | ἔλῡσας | λῡ́σηις | λῡ́σειας [A 1] | λῡ́σον | λῡ́σεις | λῡ́σοις | |
3. sg. act. | ἔλῡσε(ν) | λῡ́σηι | λῡ́σειε(ν) [A 2] | λῡσάτω | λῡ́σει | λῡ́σοι | |
1. pl. act. | ἐλῡ́σαμεν | λῡ́σωμεν | λῡ́σαιμεν | — | λῡ́σομεν | λῡ́σοιμεν | |
2. pl. act. | ἐλῡ́σατε | λῡ́σητε | λῡ́σαιτε | λῡ́σατε | λῡ́σετε | λῡ́σοιτε | |
3. pl. act. | ἔλῡσαν | λῡ́σωσι(ν) | λῡ́σειαν [A 3] | λῡσάντων [A 4] | λῡ́σουσι(ν) | λῡ́σοιεν | |
2. du. act. | ἐλῡ́σατον | λῡ́σητον | λῡ́σαιτον | λῡ́σατον | λῡ́σετον | λῡ́σοιτον | |
3. du. act. | ἐλῡσάτην | λῡ́σητον | λῡσαίτην | λῡσάτων | λῡ́σετον | λῡσοίτην | |
1. sg. med. | ἐλῡσάμην | λῡ́σωμαι | λῡσαίμην | — | λῡ́σομαι | λῡσοίμην | |
2. sg. med. | ἔλῡσω | λῡ́σηι | λῡ́σαιο | λῡ́σαι | λῡ́σηι | λῡ́σοιο | |
3. sg. med. | λῡ́σατο | λῡ́σηται | λῡ́σαιτο | λῡσάσθω | λῡ́σεται | λῡ́σοιτο | |
1. pl. med. | ἐλῡσάμεθα | λῡσώμεθα | λῡσαίμεθα | — | λῡσόμεθα | λῡσοίμεθα | |
2. pl. med. | ἐλῡ́σασθε | λῡ́σησθε | λῡ́σαισθε | λῡ́σασθε | λῡ́σεσθε | λῡ́σοισθε | |
3. pl. med. | ἐλῡ́σαντο | λῡ́σωνται | λῡ́σαιντο | λῡσάσθων [A 5] | λῡ́σονται | λῡ́σοιντο | |
1. du. med. | ἐλῡσάμεθον | λῡσώμεθον | λῡσαίμεθον | — | λῡσόμεθον | λῡσοίμεθον | |
2. du. med. | ἐλῡ́σαθον | λῡ́σησθον | λῡ́σαισθον | λῡ́σασθον | λῡ́σεσθον | λῡ́σοισθον | |
3. du. med. | ἐλῡσάσθην | λῡ́σησθον | λῡσαίσθην | λῡσάσθων | λῡ́σεσθον | λῡσοίσθην | |
1. sg. pass. | ελύθην | λυθῶ | λυθείην | — | λυθήσομαι | λυθησοίμην | |
2. sg. pass. | ἐλύθης | λυθῆις | λυθείης | λύθητι | λυθήσηι | λυθήσοιο | |
3. sg. pass. | ἐλύθη | λυθῆι | λυθείη | λυθήτω | λυθήσεται | λυθήσοιτο | |
1. pl. pass. | ἐλύθημεν | λυθῶμεν | λυθεῖμεν [A 6] | — | λυθησόμεθα | λυθησοίμεθα | |
2. pl. pass. | ἐλύθητε | λυθῆτε | λυθεῖτε [A 7] | λύθητε | λυθήσεσθε | λυθήσοισθε | |
3. pl. pass. | ἐλύθησαν | λυθῶσι(ν) | λυθεῖεν [A 8] | λυθέντων [A 9] | λυθήσονται | λυθήσοιντο | |
1. du. pass. | — | — | — | — | λυθησόμεθον | λυθησοίμεθον | |
2. du. pass. | ἐλύθητον | λυθῆτον | λυθεῖτον [A 10] | λύθητον | λυθήσεσθον | λυθήσοισθον | |
3. du. pass. | ἐλυθήτην | λυθῆτον | λυθείτην [A 11] | λυθήτων | λυθήσεσθον | λυθησοίσθην |
Perfect | Indicative | Subjunctive | Optative | Imperative | Plusquamperfect (Ind.) | Ind. Fut. exact. | Opt. Fut. exact. | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. sg. act. | λέλυκα | (λελύκω) [A 1] | (λελύκοιμι) [A 2] | — | ἐλελύκειν [A 3] | — | — | |
2. sg. act. | λέλυκας | (λελύκηις) | (λελύκοις) | (λέλυκε) | ἐλελύκεις [A 4] | — | — | |
3. sg. act. | λέλυκε(ν) | (λελύκηι) | (λελύκοι) | (λελυκέτω) | ἐλελύκει(ν) | — | — | |
1. pl. act. | λελύκαμεν | (λελύκωμεν) | (λελύκοιμεν) | — | ἐλελύκεμεν [A 5] | — | — | |
2. pl. act. | λελύκατε | (λελύκητε) | (λελύκοιτε) | (λελύκετε) | ἐλελύκετε [A 6] | — | — | |
3. pl. act. | λελύκασι(ν) | (λελύκωσι) | (λελύκοιεν) | (λελυκέτωσαν) | ἐλελύκεσαν [A 7] | — | — | |
2. du. act. | λελύκατον | (λελύκητον) | (λελύκοιτον) | (λελύκετον) | ἐλελύκετον | — | — | |
3. du. act. | λελύκατον | (λελύκητον) | (λελυκοίτην) | (λελυκέτων) | ἐλελυκέτην | — | — | |
1. sg. mp. | λέλυμαι | λελυμένος/-η/-ον/-α ὦ | λελυμένος/-η/-ον/-α εἴην | — | ἐλελύμην | λελύσομαι | λελυσοίμην | |
2. sg. mp. | λέλυσαι | λελυμένος/-η/-ον/-α ἦις | λελυμένος/-η/-ον/-α εἴης | (λέλυσο) | ἐλέλυσο | λελύσηι | λελύσοιο | |
3. sg. mp. | λέλυται | λελυμένος/-η/-ον/-α ἦι | λελυμένος/-η/-ον/-α εἴη | λελύσθω | ἐλέλυτο | λελύσεται | λελύσοιτο | |
1. pl. mp. | λελύμεθα | λελυμένοι/-αι ὦμεν | λελυμένοι/-αι εἶμεν | — | ἐλελύμεθα | λελυσόμεθα | λελυσοίμεθα | |
2. pl. mp. | λέλυσθε | λελυμένοι/-αι ἦτε | λελυμένοι/-αι εἶτε | (λέλυσθε) | έλέλυσθε | λελύσεσθε | λελύσοισθε | |
3. pl. mp. | λέλυνται | λελυμένοι/-αι ὦσι(ν) | λελυμένοι/-αι εἶεν | (λελύσθωσαν) | ἐλέλυντο | λελύσονται | λελύσοιντο | |
1. du. mp. | λελύμεθον | λελυμένω ὦμεν | λελυμένω εἶμεν | — | ἐλελύμεθον | λελυσόμεθον | λελυσοίμεθον | |
2. du. mp. | λέλύσθον | λελυμένω ἦτον | λελυμένω εἶτον | (λέλυσθον) | ἐλέλυσθον | λελύσεσθον | λελύσοισθον | |
3. du. mp. | λέλύσθον | λελυμένω ἦτον | λελυμένω εἶτον | (λελύσθων) | ἐλελύσθην | λελύσεσθον | λελυσοίσθην |
In the present and imperfect tenses, the sounds represented by α and ο, in Attic Greek also ε, are usually merged with the following thematic vowel: τιμάω > τιμῶ 'I revere', καλέω > καλῶ 'I call'. In the Aeolic and Arcadocypriot dialects these verbs join the athematic class: κάλημμι ‘I call’.
Pres. Ind. Act. | Early Ionic Greek [A 1] | Attic Greek | Doric Greek | Lesbian Greek | Imperfect Act. | |
---|---|---|---|---|---|---|
Infinitive | νῑκάειν | νῑκᾶν | νῑκῆν | νῑ́κᾱν | Attic | |
1. sg. | νῑκάω | νῑκῶ | νῑκῶ | νῑ́καιμι | *ἐνῑ́καον > ἐνῑ́κων | |
2. sg. | νῑκάεις | νῑκᾶις | νῑκῆις | νῑ́καις | *ἐνῑ́καες > ἐνῑ́κᾱς | |
3. sg. | νῑκάει | νῑκᾶι | νῑκῆι | νῑ́και | *ἐνῑ́καε > ἐνῑ́κᾱ | |
1. pl. | νῑκάομεν | νῑκῶμεν | νῑκᾶμες [A 2] | νῑ́κᾱμεν | *ἐνῑκάομεν > ἐνῑκῶμεν | |
2. pl. | νῑκάετε | νῑκᾶτε | νῑκῆτε | νῑ́κᾱτε | *ἐνῑκάετε > ἐνῑκᾶτε | |
3. pl. | νῑκάουσι | νῑκῶσι(ν) | νῑκᾶντι [A 3] | νῑ́καισι | *ἐνῑ́καον > ἐνῑ́κων |
Pres. Ind. Act. | Early Ionic Greek [A 1] | Attic Greek | Doric Greek | Lesbian Greek | Imperfect Act. | |
---|---|---|---|---|---|---|
Infinitiv | φιλέειν | φιλεῖν | φιλῆν [A 2] | φίλην | Attic | |
1. sg. | φιλέω | φιλῶ | φιλίω [A 3] | φίλημι | *ἐφίλεον > ἐφίλουν | |
2. sg. | φιλέεις | φιλεῖς | φιλῆς [A 4] | φίλης [A 5] | *ἐφιλεες > ἐφίλεις | |
3. sg. | φιλέει | φιλεῖ | φιλεῖ | φίλη | *ἐφίλεε > ἐφίλει | |
1. pl. | φιλέομεν | φιλοῦμεν | φιλίομες [A 6] | φίλημεν | *ἐφιλέομεν > ἐφιλοῦμεν | |
2. pl. | φιλέετε | φιλεῖτε | φιλῆτε [A 7] | φίλητε | *ἐφιλέετε > ἐφιλεῖτε | |
3. pl. | φιλέουσι | φιλοῦσι(ν) | φιλίοντι [A 8] | φίλεισι | *ἐφίλεον > ἐφίλουν |
Pres. Ind. Act. | Early Ionic Greek [A 1] | Attic Greek | Doric Greek | Lesbian Greek | Imperfect Act. | |
---|---|---|---|---|---|---|
Infinitiv | δηλόειν | δηλοῦν | δηλῶν | δήλων | Attic | |
1. sg. | δηλόω | δηλῶ | δηλῶ | δήλωμι | *ἐδήλοον > ἐδήλουν | |
2. sg. | δηλόεις | δηλοῖς | δηλωῖς | δήλως | *ἐδήλοες > ἐδήλους | |
3. sg. | δηλόει | δηλοῖ | δηλωῖ | δήλω | *ἐδήλοε > ἐδήλου | |
1. pl. | δηλόομεν | δηλοῦμεν | δηλῶμες [A 2] | δήλωμεν | *ἐδηλόομεν > ἐδηλοῦμεν | |
2. pl. | δηλόετε | δηλοῦτε | δηλῶτε [A 3] | δήλωτε | *ἐδηλόετε > ἐδηλοῦτε | |
3. pl. | δηλόουσι | δηλοῦσι(ν) | δηλῶντι [A 4] | δήλοισι | *ἐδήλοον > ἐδήλουν |
Some verbs in Attic Greek, among them all Verbs in -ίζω, have contracted future tense forms, that look the same as the present forms of verbs in -εω:
Ind. Fut. | ἀγγέλλειν 'to report' | ἐλᾶν 'to drive, chase' | βιάζειν 'to force, coerce' | καλεῖν 'to call' | κτερίζειν 'to bury' |
---|---|---|---|---|---|
1. sg. act. | ἀγγελῶ | ἐλῶ | βιῶ | καλῶ | κτεριῶ |
2. sg. act. | ἀγγελεῖς | ἐλᾶις | βιᾶις | καλεῖς | κτεριεῖς |
3. sg. act. | ἀγγελεῖ | ἐλᾶι | βιᾶι | καλεῖ | κτεριεῖ |
1. pl. act. | ἀγγελοῦμεν | ἐλῶμεν | βιῶμεν | καλοῦμεν | κτεριοῦμεν |
2. pl. act. | ἀγγελεῖτε | ἐλᾶτε | βιᾶτε | καλεῖτε | κτεριεῖτε |
3. pl. act. | ἀγγελοῦσι(ν) | ἐλῶσι(ν) | βιῶσι(ν) | καλοῦσι(ν) | κτεριοῦσι(ν) |
2. du. act. | ἀγγελεῖτον | ἐλᾶτον | βιᾶτον | καλεῖτον | κτεριεῖτον |
3. du. act. | ἀγγελεῖτον | ἐλᾶτον | βιᾶτον | καλεῖτον | κτεριεῖτον |
1. sg. med. | ἀγγελοῦμαι | ἐλῶμαι | βιῶμαι | καλοῦμαι | κτεριοῦμαι |
2. sg. med. | ἀγγελῆι [A 1] | ἐλᾶι | βιᾶι | καλῆι [A 2] | κτεριῆι [A 3] |
3. sg. med. | ἀγγελεῖται | ἐλᾶται | βιᾶται | καλεῖται | κτεριεῖται |
1. pl. med. | ἀγγελοῦμεθα | ἐλώμεθα | βιώμεθα | καλοῦμεθα | κτεριοῦμεθα |
2. pl. med. | ἀγγελεῖσθε | ἐλᾶσθε | βιᾶσθε | καλεῖσθε | κτεριεῖσθε |
3. pl. med. | ἀγγελοῦνται | ἐλῶνται | βιῶνται | καλοῦνται | κτεριοῦνται |
1. du. med. | ἀγγελοῦμεθον | ἐλώμεθον | βιώμεθον | καλοῦμεθον | κτεριοῦμεθον |
2. du. med. | ἀγγελεῖσθον | ἐλᾶσθον | βιᾶσθον | καλεῖσθον | κτεριεῖσθον |
3. du. med. | ἀγγελεῖσθον | ἐλᾶσθον | βιᾶσθον | καλεῖσθον | κτεριεῖσθον |