The first mention of the village of Jerzykowo appears in a document from May 28, 1235, in which prince
Władysław Odonic granted the village of Vehne, inhabited by the Jerzykowo family, to the
Poznań church.[7]
The oldest known records about Baranów come from 1387. It was then that Paweł Naram from Baranów, along with his sons Bogusław and Naram, was in a dispute with Jan from Zbąszyń, the castellan of Łęczyca, about 27 fines for surety. This year, Bogusław from Baranów, son of Naram, sued Bodzęta from Karczew (near Grodzisk).[5]
According to Stanisław Kozierowski, at the end of the 14th century, Jerzykowo together with the village of
Kowalskie were the seat of the
Czewoy family.[8]
The first Jerzykowski belonging to the Ostoyy family was
Mikołaj of Jerzyków,[9] the
castellan of Ostrów, who appeared in the sources in the years 1378-1390, who in 1380 gave the village of
Gortatowo near
Swarzędz to the chapter of the Poznań cathedral in exchange for the village of Jurzykowo with a mill.[10] From the newly acquired goods, Mikołaj began to write with Jerzyków.[2]
In Jerzykowo, in 1389, Naram Ostrowski from Jerzykowo performed. Perhaps Naram was a close relative of Mikołaj of Jerzyków, the castellan of Ostrów (hence the name Narama Ostrowski)? The same Naram (actually Paweł Naram) appeared in the years 1387-1390 as the owner of the property in
Baranów.[11]
In 1422, Adam, the heir of the Kowalski and Jerzyków, appears in the Poznań township and land registers.[13]
In 1435, Bogusław of Baranów, son of Naram, left his wife Dorota 50 pennies in the dowry and the same dowry for half of the property in Baranów. The same Bogusław in 1445 was in dispute with Jarosław from Doków Suchy.[5]
In 1449 brothers Piotr and
Aleksander of Jerzyków appear in the town and land registers of
Gniezno.[14]
The estates belonging to the family
Listed below are the most important lands belonging to the Baranowski family, Ostoja coat of arms and their ancestors, the Jerzykowski family.
Marcin Baranowski (died before 1601) - owner of the estate in
Stanomin, writer of the land of
Inowrocław. The parents of Marcin Baranowski were - Małgorzata Racięcka (Racięska) and Stanisław Baranowski (sometimes Jerzykowski), heir of Stanomin and Wola in the Inowrocław land.
Stanisław of Jerzyków Baranowski (died after 1623) - heir of some in
Stanomin and
Wola Stanomińska. He was the son of Stanisław and Małgorzata Racięcka (Racięska). His wife was Zofia Gnińska, daughter of Kasper and Dorota from
Woźniki.[1]
Jan Aleksander Baranowski (died after 1704) - the cupbearer of Lviv.[20] His spouse was Anna Ubysz.[21]
Piotr Bogusław Baranowski (died after 1709) - the owner of
Chmielew, cupbearer of
Bracław, an officer in
Józef Lubomirski's
Hussar banner, took part in wars with
Turkey, from 1689 the marshal of the military confederation established near
Wiśniowiec. He was the son of Jan and Elżbieta née Młochowska. His wife was Eufrozyna Kulikowska.[2]
Mikołaj Baranowski (died after 1733) - the owner of the lands in
Pilica,
Łękawica and
Zakrzewo, judge hood from
Czerski, cupbearer of
Bracław. He was the son of
Jan Baranowski, swordfish from Bracław and Elżbieta Młochowska. He was married twice. His first wife was Zuzanna Szałapska and the second was Anna Laskowska.[22]
Stefan Baranowski (died after 1749) - the heir of Pilica, a cup-bearer from Bracław. He was the son of Jan Baranowski and Anna Wyleżyńska. His spouse was Ludwika Mierzyńska.[2]
Jerzy Baranowski (died after 1763) - heir of
Pilica, cupbearer of
Lubaczów. He was the son of Jan Baranowski and Anna Wyleżyńska.[2]
Michał Antoni Baranowski (died after 1764) - the owner of the landed estates in
Ługowa Wola,
Cychry, the owner of the vogt's office in
Długowola, the hood judge from
Czersk, the Czersk
court bailiffs, the border bailiff from the Czersk region, the
hunter from the Czersk region. He was the son of Aleksander Baranowski, major of the Lithuanian army, and Brygida Magnuszewska. His spouse was Anna Pęczelska.[2]
Antoni Baranowski (died after 1802) -
Catholic priest, canon of
Smolensk, vice-dean of
Przytycki, parish priest of
Jasień, rector of
Radzanów, notary of the consistory in
Skrzynno.[25] In the years 1791–1802 he was the
parish priest in Radzanów and at the same time in
Jasionna. In 1799 he conducted a census of the Radzanów parish, which is a valuable source of information about the local community and the economic situation of parishioners at that time.[26] He was the son of
Florian Baranowski, cupbearer of
Bracław.[2]
Jarosław Baranowski (1888-1940) - 2nd Lt. Wojska Polskiego, graduate of the Faculty of Economics of the Polytechnic University in Petrograd, director of a private gymnasium in Baranavichy. He was born on the estate of Ostrówki,
ihumeński land, of the
Minsk land in the family of the landed gentry of Ludwik and Jadwiga née Witkowski. He was married to Jadwiga Szamraj.[29] He was murdered in the
Katyn Forest by the
NKVD in 1940. Exhumed from the pit of death, identified under number 2209. In 2011, a commemorative plaque was unveiled in his honor.[30]
^
abcdefgBiblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Monografie - Baranowscy h. Ostoja.
^
abcdefghijkA. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 101-107.
^
abS. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904, t. I, s. 89-90.
^K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. II, s. 62, t. IV, s. 490.
^
abcdeT. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część I, s. 11-13.
^B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków, Biblioteka Polska, 1858, s. 371.
^Kodeks Dyplomatyczny Wielkopolski, Biblioteka Kórnicka 1877, t.1, nr 180.
^S. Kozierowski, Pierwotne osiedlenie ziemi gnieźnieńskiej wraz z Pałukami, Poznań 1924, s. 81-82.
^A. Gąsiorowski, Niepublikowane dokumenty poznańskie z wieku XIV, [w:] „Studia źródłoznawcze” vol. 12 (1967) s. 118.
^A. Kobza, Swarzędzki alfabet historyczny Antoniego Kobzy. Gortatowo, [w:] „Prosto z Ratusza”, nr 8 (339), Swarzędz 2017, s. 22.
^T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część I, s. 12.
^T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część I, s. 11-12.
^
abBiblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Poznań > Rezygnacje > XV wiek > Część 2 - 1762 (Nr. 7 zs) 1422.
^Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Gniezno > Część 2 - 1794 (Nr. 7) 1449.
^T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część I, s. 594.
^Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, wyd. pod red. F. Sulimierskiego, B. Chlebowskiego, J. Krzywickiego i W. Walewskiego, Warszawa 1880-1902, t. VII, s. 725.
^F. Piekosiński, Księga podskarbiowska nr 7, [w:] „Herold Polski”, Kraków 1906, s. 239.
^F. Piekosiński, Wypisy heraldyczne z ksiąg poborowych. Księga poborowa nr 8, [w:] „Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie”, t. 2, R. 1910, Lwów 1911, s. 28.
^M. Wagner, Słownik biograficzny oficerów polskich drugiej połowy XVII wieku, biogram: Baranowski Jan, Oświęcim 2013, t. I, s. 10.
^K. Maleczyński, Urzędnicy grodzcy i ziemscy lwowscy w latach 1352-1783, Lwów 1938, s. 124.
^
abA. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 105.
^A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 102, 104, t. XIII s. 376, t. uzupełnień s. 77.
^A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 102-104.
^A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 105-106.
^Archiwum Diecezjalne w Radomiu, Akta małżeństw 1764-1797, k. 59.
^615 lat. Radzanów i okolice, redaktor naukowy: prof. dr hab. Henryk Bednarczyk, [w:] „Biblioteka Sycyńska”, t. XXVII, Sycyna 2006, s. 11, 220.
^S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904, t. I, s. 90.
^E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2000, s. 12.
^J. Snitko-Rzeszut (red.), Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, część 1, s. 19.
Teki Dworzaczka. Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów szlachty wielkopolskiej XV-XX w., Biblioteka Kórnicka PAN, Kórnik-Poznań 1995-2019 - Teki Dworzaczka.
T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część I, s. 11-13.
K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. II, s. 62, t. IV, s. 490.
A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 101-107.
S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904, t. I, s. 89-90.
B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków, Biblioteka Polska, 1858, s. 371.
R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego nowej serii, t. XV (XXVI).
Z. Cieplucha, Z przeszłości ziemi Kościańskiej, Kościan 1929.
The first mention of the village of Jerzykowo appears in a document from May 28, 1235, in which prince
Władysław Odonic granted the village of Vehne, inhabited by the Jerzykowo family, to the
Poznań church.[7]
The oldest known records about Baranów come from 1387. It was then that Paweł Naram from Baranów, along with his sons Bogusław and Naram, was in a dispute with Jan from Zbąszyń, the castellan of Łęczyca, about 27 fines for surety. This year, Bogusław from Baranów, son of Naram, sued Bodzęta from Karczew (near Grodzisk).[5]
According to Stanisław Kozierowski, at the end of the 14th century, Jerzykowo together with the village of
Kowalskie were the seat of the
Czewoy family.[8]
The first Jerzykowski belonging to the Ostoyy family was
Mikołaj of Jerzyków,[9] the
castellan of Ostrów, who appeared in the sources in the years 1378-1390, who in 1380 gave the village of
Gortatowo near
Swarzędz to the chapter of the Poznań cathedral in exchange for the village of Jurzykowo with a mill.[10] From the newly acquired goods, Mikołaj began to write with Jerzyków.[2]
In Jerzykowo, in 1389, Naram Ostrowski from Jerzykowo performed. Perhaps Naram was a close relative of Mikołaj of Jerzyków, the castellan of Ostrów (hence the name Narama Ostrowski)? The same Naram (actually Paweł Naram) appeared in the years 1387-1390 as the owner of the property in
Baranów.[11]
In 1422, Adam, the heir of the Kowalski and Jerzyków, appears in the Poznań township and land registers.[13]
In 1435, Bogusław of Baranów, son of Naram, left his wife Dorota 50 pennies in the dowry and the same dowry for half of the property in Baranów. The same Bogusław in 1445 was in dispute with Jarosław from Doków Suchy.[5]
In 1449 brothers Piotr and
Aleksander of Jerzyków appear in the town and land registers of
Gniezno.[14]
The estates belonging to the family
Listed below are the most important lands belonging to the Baranowski family, Ostoja coat of arms and their ancestors, the Jerzykowski family.
Marcin Baranowski (died before 1601) - owner of the estate in
Stanomin, writer of the land of
Inowrocław. The parents of Marcin Baranowski were - Małgorzata Racięcka (Racięska) and Stanisław Baranowski (sometimes Jerzykowski), heir of Stanomin and Wola in the Inowrocław land.
Stanisław of Jerzyków Baranowski (died after 1623) - heir of some in
Stanomin and
Wola Stanomińska. He was the son of Stanisław and Małgorzata Racięcka (Racięska). His wife was Zofia Gnińska, daughter of Kasper and Dorota from
Woźniki.[1]
Jan Aleksander Baranowski (died after 1704) - the cupbearer of Lviv.[20] His spouse was Anna Ubysz.[21]
Piotr Bogusław Baranowski (died after 1709) - the owner of
Chmielew, cupbearer of
Bracław, an officer in
Józef Lubomirski's
Hussar banner, took part in wars with
Turkey, from 1689 the marshal of the military confederation established near
Wiśniowiec. He was the son of Jan and Elżbieta née Młochowska. His wife was Eufrozyna Kulikowska.[2]
Mikołaj Baranowski (died after 1733) - the owner of the lands in
Pilica,
Łękawica and
Zakrzewo, judge hood from
Czerski, cupbearer of
Bracław. He was the son of
Jan Baranowski, swordfish from Bracław and Elżbieta Młochowska. He was married twice. His first wife was Zuzanna Szałapska and the second was Anna Laskowska.[22]
Stefan Baranowski (died after 1749) - the heir of Pilica, a cup-bearer from Bracław. He was the son of Jan Baranowski and Anna Wyleżyńska. His spouse was Ludwika Mierzyńska.[2]
Jerzy Baranowski (died after 1763) - heir of
Pilica, cupbearer of
Lubaczów. He was the son of Jan Baranowski and Anna Wyleżyńska.[2]
Michał Antoni Baranowski (died after 1764) - the owner of the landed estates in
Ługowa Wola,
Cychry, the owner of the vogt's office in
Długowola, the hood judge from
Czersk, the Czersk
court bailiffs, the border bailiff from the Czersk region, the
hunter from the Czersk region. He was the son of Aleksander Baranowski, major of the Lithuanian army, and Brygida Magnuszewska. His spouse was Anna Pęczelska.[2]
Antoni Baranowski (died after 1802) -
Catholic priest, canon of
Smolensk, vice-dean of
Przytycki, parish priest of
Jasień, rector of
Radzanów, notary of the consistory in
Skrzynno.[25] In the years 1791–1802 he was the
parish priest in Radzanów and at the same time in
Jasionna. In 1799 he conducted a census of the Radzanów parish, which is a valuable source of information about the local community and the economic situation of parishioners at that time.[26] He was the son of
Florian Baranowski, cupbearer of
Bracław.[2]
Jarosław Baranowski (1888-1940) - 2nd Lt. Wojska Polskiego, graduate of the Faculty of Economics of the Polytechnic University in Petrograd, director of a private gymnasium in Baranavichy. He was born on the estate of Ostrówki,
ihumeński land, of the
Minsk land in the family of the landed gentry of Ludwik and Jadwiga née Witkowski. He was married to Jadwiga Szamraj.[29] He was murdered in the
Katyn Forest by the
NKVD in 1940. Exhumed from the pit of death, identified under number 2209. In 2011, a commemorative plaque was unveiled in his honor.[30]
^
abcdefgBiblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Monografie - Baranowscy h. Ostoja.
^
abcdefghijkA. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 101-107.
^
abS. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904, t. I, s. 89-90.
^K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. II, s. 62, t. IV, s. 490.
^
abcdeT. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część I, s. 11-13.
^B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków, Biblioteka Polska, 1858, s. 371.
^Kodeks Dyplomatyczny Wielkopolski, Biblioteka Kórnicka 1877, t.1, nr 180.
^S. Kozierowski, Pierwotne osiedlenie ziemi gnieźnieńskiej wraz z Pałukami, Poznań 1924, s. 81-82.
^A. Gąsiorowski, Niepublikowane dokumenty poznańskie z wieku XIV, [w:] „Studia źródłoznawcze” vol. 12 (1967) s. 118.
^A. Kobza, Swarzędzki alfabet historyczny Antoniego Kobzy. Gortatowo, [w:] „Prosto z Ratusza”, nr 8 (339), Swarzędz 2017, s. 22.
^T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część I, s. 12.
^T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część I, s. 11-12.
^
abBiblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Poznań > Rezygnacje > XV wiek > Część 2 - 1762 (Nr. 7 zs) 1422.
^Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Grodzkie i ziemskie > Gniezno > Część 2 - 1794 (Nr. 7) 1449.
^T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część I, s. 594.
^Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, wyd. pod red. F. Sulimierskiego, B. Chlebowskiego, J. Krzywickiego i W. Walewskiego, Warszawa 1880-1902, t. VII, s. 725.
^F. Piekosiński, Księga podskarbiowska nr 7, [w:] „Herold Polski”, Kraków 1906, s. 239.
^F. Piekosiński, Wypisy heraldyczne z ksiąg poborowych. Księga poborowa nr 8, [w:] „Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie”, t. 2, R. 1910, Lwów 1911, s. 28.
^M. Wagner, Słownik biograficzny oficerów polskich drugiej połowy XVII wieku, biogram: Baranowski Jan, Oświęcim 2013, t. I, s. 10.
^K. Maleczyński, Urzędnicy grodzcy i ziemscy lwowscy w latach 1352-1783, Lwów 1938, s. 124.
^
abA. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 105.
^A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 102, 104, t. XIII s. 376, t. uzupełnień s. 77.
^A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 102-104.
^A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 105-106.
^Archiwum Diecezjalne w Radomiu, Akta małżeństw 1764-1797, k. 59.
^615 lat. Radzanów i okolice, redaktor naukowy: prof. dr hab. Henryk Bednarczyk, [w:] „Biblioteka Sycyńska”, t. XXVII, Sycyna 2006, s. 11, 220.
^S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904, t. I, s. 90.
^E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2000, s. 12.
^J. Snitko-Rzeszut (red.), Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, część 1, s. 19.
Teki Dworzaczka. Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów szlachty wielkopolskiej XV-XX w., Biblioteka Kórnicka PAN, Kórnik-Poznań 1995-2019 - Teki Dworzaczka.
T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część I, s. 11-13.
K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. II, s. 62, t. IV, s. 490.
A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 101-107.
S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904, t. I, s. 89-90.
B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków, Biblioteka Polska, 1858, s. 371.
R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego nowej serii, t. XV (XXVI).
Z. Cieplucha, Z przeszłości ziemi Kościańskiej, Kościan 1929.